Καλντερόν, Αλμπέρτο

(Alberto P. Calderon, Μεντόζα 1920 – 1998). Αργεντινός μαθηματικός και μηχανικός. Αποφοίτησε από τη σχολή πολιτικών μηχανικών του πανεπιστημίου της Μεντόζα, στην Αργεντινή, το 1947. Ξεκίνησε την πανεπιστημιακή του καριέρα ως βοηθός στην έδρα της θεωρίας ηλεκτρικών κυκλωμάτων του πανεπιστημίου του Μπουένος Άιρες, όπου πραγματοποίησε έρευνα στα μαθηματικά. Με μια υποτροφία Ροκφέλερ συνέχισε την έρευνα στο πανεπιστήμιο του Σικάγο και το 1950 απέκτησε διδακτορικό τίτλο και εξελέγη επίκουρος καθηγητής μαθηματικών στο πανεπιστήμιο του Οχάιο. Την περίοδο 1954-59 πραγματοποίησε έρευνα στο Πρίνστον και στο ΜΙΤ και το 1959 επέστρεψε ως καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Σικάγο. Το 1972 ανέλαβε αντίστοιχη θέση στο ΜΙΤ, ενώ το 1975 επανήλθε στο Σικάγο, όπου παρέμεινε έως το 1985. Μαζί με τον Άντονι Ζίγκμουντ, τον επιβλέποντα καθηγητή στη διδακτορική του διατριβή, ανέπτυξαν τη θεωρία Καλντερόν-Ζίγκμουντ για τους μοναδιαίους ολοκληρωτικούς τελεστές, η οποία άλλαξε την πορεία της μαθηματικής ανάλυσης. Ο Κ. προσπάθησε επίσης να περιγράψει μια θεωρία για ελλειπτικούς διαφορικούς τελεστές, βάσει της οποίας αναπτύχθηκε κατά τη δεκαετία του 1960 η θεωρία των ψευδοδιαφορικών τελεστών. Το 1958 δημοσίευσε μία από τις σημαντικότερες εργασίες του για τη μοναδικότητα της λύσης στο πρόβλημα Κοσί σχετικά με τις μερικές διαφορικές εξισώσεις. Το 1989 του απονεμήθηκε από την Αμερικανική Μαθηματική Ένωση το βραβείο στον τομέα της θεμελιώδους έρευνας για την εξαιρετική προσφορά του στη μαθηματική ανάλυση, ενώ το 1991 διακρίθηκε με το Εθνικό Μετάλλιο Επιστημών των ΗΠΑ. Για το έργο του τιμήθηκε επίσης με αρκετές επιστημονικές διακρίσεις στην Ευρώπη και στη Νότια Αμερική. Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε υιοθετήθηκαν ως πρότυπα στην αρμονική ανάλυση, στη μη γραμμική ανάλυση, στις μερικές διαφορικές εξισώσεις, στη σύνθετη ανάλυση, στην επεξεργασία σημάτων και στην αριθμητική ανάλυση.